անշնորհք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•շ(ը)•նորհք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. շնորհքից զուրկ, ապիկար, ձեռքից բան չեկող ◆ Խոսելու նյութ չգտնող անշնորհք մարդիկ լուռ չմնալու համար միշտ եղանակի մասին են սկսում խոսել։ (Նար-Դոս)
  2. անկարգ, անվայել, անպատշաճ
  3. տգեղ
  4. անտաշ, բիրտ, կոպիտ ◆ Այս ու՞մ վրա ես վայրիվերո գոռգոռում, անշնորհքի մեկը, - ֆշշաց նա։ Սերո Խանզադյան
  5. անհաջող, անարվեստ, ոչ խնամքով արված ◆ Անշնորհք գործ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ապիկար, ապաշնորհ, անշնորհ, արջ խաղացնող (պար ածող)
  2. անհաջող, անարվեստ
  3. տե՛ս տգեղ
  4. տե՛ս անտաշ
  5. տե՛ս անպատշաճ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]