Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•ձել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բեռը, ծանրությունը գրաստի վրա դնել, բեռնել ◆ Գնաց, ի՞նչ տեսավ, հոր վրանները բարձած քոչվոր կերթան։ (Ավետիք Իսահակյան)
բեռնավորել, փոխադրելի ծանրությունները փոխադրական միջոցների վրա կամ մեջը դնել ◆ նավը բարձել
ծանրաբեռնել (փխբ․)
վերացնել, ոչնչացնել (հնց․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ manhandle, embark գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нагрузить (ru) ‎(nagruzitʹ), погрузить (ru) ‎(pogruzitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։