ես

Հայերեն

«ես» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [jɛs]

Արտասանություն

ՄՀԱ: [jes]

վանկեր՝ ես 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *eg՛ (> *es> ես. ս-ն բաղաձայնից առաջ գտնված դիրքում՝ հետագա տարածմամբ։ Հմմտ. հունարեն εγω, գոթերեն ik, լիտվերեն aš, eš, պրուսերեն as, es:

Դերանուն

առաջին դեմքի անձնական դերանվան եզակին. գործածվում է խոսողի կողմից, ինքն իրեն մատնանշելու համար ◆ Աղքատություն ես սիրեցի, խեղճի լացը, հառաչանք, Ես քնարս նվիրեցի վիշտ երգելու ու տանջանք։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Գոյական

1. (հոլովվում է՝ եսի, եսից, եսով) մարդու սեփական էությունը, անհատականությունը ◆ Պաղատում եմ քեզ, ով բարեգութ մահ… իմ եսը թող ինձ գոնե և թաղիր թշվառիս երկրի և խավար անդունդների մեջ, սակայն թող միայն խորհեմ ու զգամ - և տիեզերքը ինձ հետ կլինի… քանի եսս կա, և ես այդպես կապրեմ դարեր, դարեր։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. անհատ (փխբ․) (բնստ․)
3. (հոգեբ.) մարդու կողմից իր անձի արտացոլումն ու այդ արտացոլման արդյունք հանդիսացող պատկերացումների ու դիրքորոշումների համակարգը, ինքնագիտակցությունը
4. (հատուկ կրթ․) հոգեկանի նախօրինակ՝ իմ ամբողջության և միասնության մեջ

Արտահայտություններ

1. ես իմ - տե՛ս եսիմ
2. ես իմ հոգին - մի բան հաստատելու երդման արտահայտություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ I, me, self գերմաներեն՝ ich դանիերեն՝ jeg էսպերանտո՝ mi իսպաներեն՝ yo իտալերեն՝ io հոլանդերեն՝ ik հունարեն՝ εγώ շվեդերեն՝ jag պորտուգալերեն՝ eu ռուսերեն՝ я (ru) ‎(ja) վրացերեն՝ მე ֆրանսերեն՝ je օքսիտաներեն՝ ieu, jo

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
• Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։