իրար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•րար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Դերանուն

  1. ցույց է տալիս գործողությամբ միմյանց հետ կապված անձեր կամ առարկաներ ◆ Իրար հետ մշտական վեճ ու կռվի մեջ էին զոր ու զորզոր գյուղերը (Ս.Խանզադյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. միմյանց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

1. իրար վրա

1. մեկը մյուսի հետևից, առանց ընդհատելու 
2. մի ընդհանուր գնով ամեն մեկի համար

2. իրար- անցընել խառնաշփոթություն առաջ բերել, իրարանցում ձգել

3. իրար անցնել

1. շփոթվել, շշկլվել, գլուխը կորցնել 
2. իրարանցման մեջ ընկնել

4. իրար բերան թքել- խոսքները մեկ անել, համամիտ՝ համերաշխլինել

5. իրարից բարև առնել- միմյանց հրաժեշտ տալ 6. իրար գալ

1. շարժվել, երերալ 
2. հանդիպել՝ պատահել միմյանց

7. իրար գիրկ նետվել

1. գրկախառնվել
2. իրար խառնվել, մաիախառնվել

8. իրար գցել

1. մեկը մյուսիվրա ձգել, միացնել, ծայրը ծայրին բերել 
2. (փխբ․) ծայրերը ծայրին հասցնելով՝ մի կերպ կառավարվել՝ ապրել

9. իրար գլուխ դիպչել- տե՛ս իրար անցնել

10. իրար դիմպչել- իրար հետ ընդհարվել, կովել

11. իրար ընկնել

1. իրար հարմարվել, իրար հետ լեզու գտնել 
2. տե՛ս իրար հետ ընկնել

12. իրար լինել- տակն ու վրա լինել, իրարանցումի մեջ ընկնել, իրար անցնել

13. իրար խառնել

1. խառնակել, խառնշտորել 
2. շփոթել, մեկը մյուսից չտարբերել՝ չջոկել 
3. խառնակություն՝ շփոթ՝ իրարանցում առաջ բերել

14. իրար կողմ տաշել- միմյանց պակասությունները թվելով իրար անպատվել

15. իրար հետ ընկնել- թշնամանալ, միմյանց թշնամի դառնալ

16. իրար հախից ձավար հավաքել- տե՛ս իրար կողմ տաշել

17. իրար միս ուտել- անհաշտ լինել, իրար հետ միշտ կռվել, ատելով ատել իրար

18. իրար ռեխ կրծել- իրար անպատվել

19. իրարից սրտից ջուր խմել- իրար հաճելի վարմունք ունենալ, մեկը մյուսի սրտովը լինել՝ խոսել՝ վարվել

20. իրար տալ

1. ծեծկվել 
2. մի բան տեղից շարժել
3. հոնքերը պռստել ի նշան դժգոհության 
4. խառնել, խառնակել, խառնշտորել

21. իրար քցել- բանսարկությամբ իրար հետ կռվեցնել

22. իրարով անցնել- նույնն է՝ իրար անցնել

23. իրարով ընկնել

1. իրարանցման մեջ ընկնել 
2. շփոթվել, գլուխը կորցել

Աղբյուրներ[խմբագրել]