հառնել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑrˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յառնել

վանկեր՝ հառ•նել 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական *r-n-՝ *er- «շարժվել, գրգռել, հուզել, բարձրացնել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն rnoti «բարձրացնում է, շարժվում է», ավեստերեն ar- «շարժ(վ)ել», հունարեն όρνομαι բարձրանում է», լատիներեն orior «բարձրանալ»։

Բայ

1. վեր կենալ, ելնել
2. (բնստ․) դեպի վեր գնալ, խոյանալ
3. (բնստ․) բարձրանալ, ծագել(արևի մասին)
4. (հնց․) (կրոն․) հարություն առնել
5. (բնստ․) քայքայված անկման վիճակից դուրս գալով զարգանալ, վերելք ապրել ◆ Հառնեց երկիր նաիրին ավերներից և մոխիրից։ Գուրգեն Մահարի
6. (բնստ․) երևալ, պատկերանալ, պատկերվել◆ նրա առաջ հառնեց վերջերս տեղի ունցած տեսարանը(Ակսել Բակունց)
7. (փխբ․)առաջանալ, ծագել, երևան գալ ◆ միջուկային ֆիզիկան հառնել 20-րդ դարի նախաշեմին։ ԳՏ

Հոմանիշներ

1. ելնել, կանգնել, բարձրանալ, վեր կենալ
2. (կրոն․) կենդանանալ, հարության առնել
3. տե՛ս ծագել
4. տե՛ս առաջանալ
5. տե՜ս երևալ, պատկերանալ
6. տե՛ս զարգանալ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rise գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ воскресать (ru) ‎(voskresatʹ), воскреснуть (ru) ‎(voskresnutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։