մռութ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մ•(ը)•ռութ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *mu- բնաձայնական արմատից, որից հին իսլանդերեն mūli «երախ», լիտվերեն mūte «երախ», հայերեն մռուտ։

Գոյական

  1. քիթ-բերան, դունչ (կենդանիների)
  2. (անարգ․) (մտերմ․) մարդու քիթ ու բերանը
  3. (անարգ․) (մտերմ․) երես, դեմք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. քիթ-բերան (ժղ․), դունչ
  2. քիթ-բերան (ժղ․), ռեխ (գվռ․)
  3. տե՛ս դեմք
  4. ոստ, ողեշ, շառվիղ, շիվ, ընդյուղ, (դալար) շյուղ, շիղ, ճյուղ, մորճ, ճյուղք (ժղ․) (ծառի կամ թփի)
  5. մոլ, կնճակ, կողր (բնին բուսած)
  6. կրկուտ (չոր, մանր)
  7. ստեղն, թև (ջահի)
  8. գեհ, բեր (ոչխարի հոտի մի մաս)
  9. տե՛ս վտակ
  10. տե՛ս հյուսակ
  11. ասպարեզ, բնագավառ, մարզ, ոլորտ, գիտաճյուղ, առարկա, դասընթաց
  12. տե՛ս տոհմագիծ, զարմ
  13. տե՛ս մասնաճյուղ
  14. բաժանմունք
    1. ջոկ (ռազմ․)
    2. դասարան, խումբ
    3. բաժին, հատված
  15. բաժին
    1. հատված, բաժանմունք
    2. մաս հասանելիք (հասնելիք), բագ (հնց․)
    3. հանգանակ, ռափակ (ծախսի)
    4. օրաբաժին, օրապարեն
    5. կերակուր, ճաշ
    6. ճաշաբաժին, կերակրաբաժին
  16. տե՛ս բարբառախումբ կերպարանք
  17. տե՝ս շրթունք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. մոռութ անել - նեղանալ, դժգոհել
  2. մռութը կախել՝ կիտել - տխրել, երեսը թթվեցել
  3. մռութները հավաքել - տխրել, երեսը թթվեցել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=մռութ&oldid=1758575» էջից