նստեցնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nstɛt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)ս•տեց•նել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- օգնել, որ նոսր ◆ Հիվանդին՝ երեխային նստեցնել:
- նստել տալ, որ նստի
- բանտարկել
- իջեցնել, ցածրացնել
- ծախսել, գործադրել, բանեցնել
- վնաս՝ անհաջողության պատճառել, ձախողել, տանել, հաղթել
- պատասխանով՝ դիտողությամբ՝ կշտամբանքով սաստել, տեղը ցույց տալ, ընկճել
- խփելով սերտացնե (ելերը, հյուսքը), խտացնել (գործվածքոը)
- հարմարեցնել, համապատասխանեցնել, բռնցել
- սաջացնել, մարմնին համապատասխան ձև ու մեծություն տալ (զգեստի մասին)
- նստելու տեղ առաջարկել
- իջեցնել հատակը (ջրի մեջ եղած բաների մասին)
- հարթացնել, հավասարեցնել
- պահել, թողնել մի տեղում
- մնացնել, թողնել նույն դասարանում՝ կուրսում
- փոխադրամիջոցի վրա կամ մեջ տեղավորել՝ տեղ հատկացնել
- հեծնել տալ, օգնել կամ հեծնի
- նշանակել, կարգել (պաշտել, աթոռի և նման բառի հետ)
- գործի դնել, զբաղեցնել (առավել. նստած վիճակում կատարվող աշխատանքով)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս բազմեցնել
- տե՛ս բանտարկել
- տե՛ս իջեցնել
- տե՛ս ծախսել
- տե՛ս գործադրել
- տե՛ս նեղել
- տե՛ս հարմարեցնել
- տե՛ս սազացնել
- տե՛ս պահել
- տե՛ս մնացնել
- տե՛ս տեղավորել
- տե՛ս ագուցել
- տե՛ս կարգել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։