ջահ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ջահ

վանկեր՝ ջահ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից։

Գոյական

  1. լուսավորման կախովի հարմարանք, մի քանի կամ բազմաթիվ մոմակալներով կամ լամպերի տեղերով ◆ բյուրեղապակյա ջահ
  2. կոթի վրա ամրացրած նավթանման լաթ կամ դյուրավառ խոտերի խրձիկ, ձեռքին բռնելոմ լուսավորելու կամ որևէ բան վառելու հրկիզելու հրդեհ գցելու համար
  3. կանթեղ (փխբ․)
  4. արեգակի մակևեևույթի շատ պայծառ անկանոն ձևի բիծ (աստղգ.)
  5. կրակ, լույս ◆ Արևվի ջահեր (Ավետիք Իսահակյան) (փխբ․)
  6. երկնային լուսատու (առավել արեգակ) (փխբ․)
  7. լույս, պայծառություն, երջանկություն բերող հանգամանք, գործ և այլն ◆ Քանի՜ ոսկի ջահ է վառել երկրի մուժում։ Եղիշե Չարենց (փխբ․)
  8. բուռն զգացում, հույզ (փխբ․) ◆ Վառի´ր իմ հոգում ջահերըդ հուհրան։ (Ավետիք Իսահակյան) (փխբ․)
  9. պայծառ ցոլք, շող ◆ Աչքերի ջահրով լույս տվեց հոգուս։ (Գրական թերթ) (փխբ․)
  10. գործածվում է որպես որևէ վեհ գաղափարի, գործի, գործունեությոան խորհրդանշան ◆ Հավատե ջահը կվառեմ Աղթամարում։ (Մուրացան) (փխբ․)
  11. ուղեցույց, ուղենիշ (որևէ գործունեության, ուսմունքի և այլն) (փխբ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. լամպար, լուսաջահ, լապտեր, կերոն, ղամբար, ճառ (լուսավորման կախովի հարմարանք, մի քանի մոմակալներով կամ լամպերի տեղերով)
  2. կպրաջահ, պևկե (մարխե) (կոթի վրա ամրացվող նյութ լուսավորելու, հրկիզելու և այլնի համար )
  3. տե´ս կանթեղ
  4. տե´ս կրակ, լույս
  5. տե´ս արեգակ
  6. տե´ս ուղենիշ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]