Jump to content

սարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սարել

վանկեր՝ սա•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛er- արմատից. հմմտ. հայերեն սառն, սառույց։

Բայ

  1. աշխատելու` բանելու համար անհրաժեշտ վիճակի բերել, կարգի բերել, լարել, սարքել:◆ Սարել ռադիոընդունիչը, կարթը։
  2. (գվռ․) նետել, գցել:◆ Իրեն ցած սարեց: Խաչիկ Դաշտենց
  3. (գվռ․) մանել
  4. (գվռ․) բխել, ժայթքել, ցայտել

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տեղակայել, հաստել, մոնտաժել
  2. տե՛ս լարել
  3. տե՛ս նետել, գցել
  4. տե՛ս մանել
  5. տե՛ս բխել, ժայթքել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]