Հայերեն

ՄՀԱ՝ [sɑˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սարել

վանկեր՝ սա•րել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛er- արմատից. հմմտ. հայերեն սառն, սառույց։

Բայ

աշխատելու` բանելու համար անհրաժեշտ վիճակի բերել, կարգի բերել, լարել, սարքել:◆ Սարել ռադիոընդունիչը, կարթը։
(գվռ․) նետել, գցել:◆ Իրեն ցած սարեց: Խաչիկ Դաշտենց
(գվռ․) մանել
(գվռ․) բխել, ժայթքել, ցայտել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

տեղակայել, հաստել, մոնտաժել
տե՛ս լարել
տե՛ս նետել, գցել
տե՛ս մանել
տե՛ս բխել, ժայթքել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Խոնարհում

անձ		եզակի			հոգնակի
Անորոշ դերբայ			սարել
Ենթակայական դերբայ			սարող
Հարակատար դերբայ			սարած
Համակատար դերբայ			սարելիս
Անկատար դերբայ			սարում
Վաղակատար դերբայ			սարել
Ապակատար դերբայ			սարելու
Ժխտական դերբայ			սարի
անձ		առաջին	երկրորդ	երրորդ	առաջին	երկրորդ	երրորդ
Սահմանական եղանակ		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	Անկատար ներկա	սարում եմ	սարում ես	սարում է	սարում ենք	սարում եք	սարում են
	Անկատար անցյալ	սարում էի	սարում էիր	սարում էր	սարում էինք	սարում էիք	սարում էին
	Ապակատար ներկա	սարելու եմ	սարելու ես	սարելու է	սարելու ենք	սարելու եք	սարելու են
	Ապակատար անցյալ	սարելու էի	սարելու էիր	սարելու էր	սարելու էինք	սարելու էիք	սարելու էին
	Վաղակատար ներկա	սարել եմ	սարել ես	սարել է	սարել ենք	սարել եք	սարել են
	Վաղակատար անցյալ	սարել էի	սարել էիր	սարել էր	սարել էինք	սարել էիք	սարել էին
	Անցյալ կատարյալ	սարեցի	սարեցիր	սարեց	սարեցինք	սարեցիք	սարեցին
Ըղձական եղանակ		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	Ապառնի	սարեմ	սարես	սարի	սարենք	սարեք	սարեն
	Անցյալի ապառնի	սարեի	սարեիր	սարեր	սարեինք	սարեիք	սարեին
Պայմանական եղանակ		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	Ապառնի	կսարեմ	կսարես	կսարի	կսարենք	կսարեք	կսարեն
	Անցյալի ապառնի	կսարեի	կսարեիր	կսարեր	կսարեինք	կսարեիք	կսարեին
Հարկադրական եղանակ		ես	դու	նա	մենք	դուք	նրանք
	Ապառնի	պիտի սարեմ	պիտի սարես	պիտի սարի	պիտի սարենք	պիտի սարեք	պիտի սարեն
	Անցյալի ապառնի	պիտի սարեի	պիտի սարեիր	պիտի սարեր	պիտի սարեինք	պիտի սարեիք	պիտի սարեին
Հրամայական եղանակ			դու			դուք
	Ապառնի		սարի՛ր			սարե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ монтировать (ru) ‎(montirovatʹ), смонтировать (ru) ‎(smontirovatʹ), налаживать (ru) ‎(nalaživatʹ), наладить (ru) ‎(naladitʹ), швырять (ru) ‎(švyrjatʹ), швырнуть (ru) ‎(švyrnutʹ), отшвырнуть (ru) ‎(otšvyrnutʹ), кидать (ru) ‎(kidatʹ), кинуть (ru) ‎(kinutʹ), откинуть (ru) ‎(otkinutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։