դատարկել բայ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատարկել

վանկեր՝ դա•տար•կել

Ստուգաբանություն

դատարկ + -ել

Բայ

դատարկ դարձնել, պարունակությունը դուրս ածել՝ թափել ◆ Աշխատում են հազարավոր բանվորներ՝ նավերը դատարկելով, նավերը լցնելով: (Շիրվանզադե)
մեջը եղածը ուտել, կամ խմել, սպառել, վերջացնել ◆ Նստի՛ր, մի բաժակ դատարկիր մեզ հետ: Հովհաննես Թումանյան
մի բանի պարունակությունը թափել՝ լցնել մի այլ տեղ ◆ Հարսներից մինը մի չափ ալյուր դուրս բերեց դատարկեց մեջը: Հովհաննես Թումանյան
էվակուացնել, էվակուացիայի ենթարկել
գաղթեցնել, բռնությամբ բնակավայրից քշել՝ դուրս անել
բնակավայրը թողնել-հեռանալ ◆ Միքայելը յուր բնակարանը դատարկեց... ինքը տեղափոխվեց նոր կառուցված կացարաններից մեկը: (Շիրվանզադե)
մեջը եղած-չեղածը տանել, կողոպտել, թալանել, ամայացնել ◆ Կողոպուտն անցավ շինականներին: Մտան խրճիթներն ու դատարկեցին ամեն ինչ: Դերենիկ Դեմիրճյան
արձակել, կրակել (հրազենի մասին) ◆ Գնդակներից հինգը դատարկեց նրա բերանը: (Նաիրի Զարյան)
(խսկց․) (գռհկ․) ազատել, թափուր դարձնել ◆ Դրանով ուզում ես ասել, որ ժանտախտով պիտի դատարկես մեր երկիրը: (Ղազարոս Աղայան)
(փխբ․) անբովանդակ դարձնել, իմաստից՝ նպատակից զրկել ◆ Դժբախտ ծնողներ, անիծված լինին, որ դատարկեցին ձեր կյանքը էսպես: Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) թափել (զայրույթը՝ մաղձը) ◆ Անվերջ անիծում էր իր բախտը և միայն առիթ էր ունենում, որպեսզի մեկն ու մեկի վրա դատարկի իր սրտի մաղձը: Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

պարպել, դուրս ածել, դուրս թափել, դուրս հանել, դուրս տալ
էվակուացնել
լցնել
տե՛ս ըմպել, խմել
տե՛ս թափառել
տե՛ս կրակել

Արտահայտություններ

սիրտը դատարկել - ներքին ծանր ապրումները արտահայտել ◆ Ինչ էլ որ լինի, լավ է, որ ցավոտ Սիրտըս դատարկեմ խոսքով մեկի հետ: Հովհաննես Թումանյան

շարունակել․․․