էլ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էլ

վանկեր՝ էլ 

Ստուգաբանություն

1. ավելի ևս, ևս առավել ◆ Մի օրիորդ կա, որ գեղեցիկ է, և է՜լ գեղեցիկ քան թե այս բառը։ Շեքսպիր
2. դարձյալ, ևս, էլի ◆ Է′լ եմ ուզում։
3. նույնպես ◆ Ես էլ դու եմ, ես չկամ (Վահան Տերյան)

Շաղկապ

1. և, նաև, իսկ ◆ Վառ արևի շողը խաղաց… Աղունակն էլ թռավ, եկավ, նստավ բանտիս լուսանցքին։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. կրկնությամբ` էլ… էլ, և… և, թե′ մեկը և թե′ մյուսը ◆ Գնա էլ գա էլ։
3. այլևս ինչու, այսքանից հետո ինչի համր ◆ Գնա, էլ ինչու՞ ես մնում։
4. որ (թարմատար) ◆ Լավ է, էդքան էլ խելքդ կտրել է։ (Ակսել Բակունց)
5. թեկուզ, թեպետ և, չնայած ◆ Նա կարծում էր, թե չաշխատի էլ` կապրի։

Վերաբերական

1. արտահայտում է զիջականություն գոնե ◆ Անձրև էլ չկա, որ մի քիչ հովն ընկնի։
2. հաստացնում և սաստկացնում է ասվածը ◆ Սպասածի պես էլ եղավ. թշնամին ետ քաշվեց։
3. արտահայտում է անսպասելիություն, հանկարծակիություն ◆ Մեկ էլ, ըհը, աղվեսն եկավ։ Հովհաննես Թումանյան
4. արտահայտում է զայրույթ, դժգոհություն, բա, հապա, միթե ◆ Մարդ էլ ընկերոջը կխաբի՞:
5. մեկից բարձր թվականների հետ ցույց է տալիս հավաքականություն, թվականի ցույց տված քանակով միավորները միասին, բոլորըառանց բացառության ◆ Չորսն էլ այստեղ են։
6. հարցական դերանունների հետ, հարցման սաստկացում, նույնիսկ, անգամ ◆ Ինչպես էլ չի ամաչում։
7. ժխտական կամ հարցական բայաձևերի հետ ցույց է տալիս մի բան ծայրահեղ լինելը, բոլորովին, այլևս ◆ է՜լ խոսք չունի Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

1. այլևս
2. դարձյալ, ևս, էլի, կրկին, նորից
3. նույնպես, նաև, ալ

Շաղկապ

1. և, նաև, իսկ
2. թեկուղ, թեպետ, չնայած

Վերաբերական

1. գոնե (արտահայտում է զիջողականություն)
2. բա, հապա, միթե (արտահայտում է զայրույթ, դժգոհություն)
3. հանկարծ (արտահայտում է անսպասելիություն)
4. բոլորովին, այլևս (ցույց է տալիս բանի ծայրահեղ լինելը)
5. նույնիսկ, անգամ (հարցական դերանունների հետ, հարցման սաստկացում)

Արտահայտություններ

1. էլ էն ջուրը, էլ էն ջաղացը - տե′ս անփոփոխ
2. էլ մի ասի, էլ մի հարցնի - տե′ս անպատմելի
3. էլ ավելի

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ too, ale գերմաներեն՝ zu դանիերեն՝ for թուրքերեն՝ çok իսպաներեն՝ demasiado իտալերեն՝ troppo հոլանդերեն՝ ook հունարեն՝ πάρα πολύ շվեդերեն՝ alltför պորտուգալերեն՝ também ռուսերեն՝ тоже (ru) ‎(tože), также (ru) ‎(takže) վրացերեն՝ ძალიან ֆրանսերեն՝ trop

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։