աթար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑˈtʰɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աթար

վանկեր՝ ա•թար 

Գոյական

1. Ագուլիս՝ անասունների չորացրած աղբ, որ օգտագործում են որպես վառելիք, քակոր ◆ Կուչ եկած ապրում էր գյուղը… լղար եզան աղբից հարդախառն աթար շինում, աթարը ծեփում ուրարտական պարիսպների քարերին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Հարսներից մեկն էլ մնին էլ ասեց, որ աթարը թխի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Օջախի մեջ թաց աթարն էթսթսում։ Զվ
2. վերքի վրա առաջացած շերտ, թաղանթ

Հոմանիշներ

1. ցան (ժղ․)

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	աթար(ը)	աթարներ(ը)
Սեռ.	աթարի	աթարների
Տր.	աթարի(ն)	աթարների(ն)
Հայց.	աթար(ը)	աթարներ(ը)
Բաց.	աթարից	աթարներից
Գործ.	աթարով	աթարներով
Ներգ.	աթարում	աթարներում

Բաղադրյալ բառեր
աթարադեզ աթարածուխ աթարանոց աթարոց

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ kizyak գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кизяк (ru) ‎(kizjak) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. Ղազախ՝ թարմ լուր, տեղեկություն ◆ Թափ-թազախաբար, աթար հինից կիմանաս։ Հովհաննես Ճուղուրյան

Արտահայտություններ

1. Արարատյան՝ աթար-բեթար անել - թերությունները ասել՝ քննադատել ◆ Հո աթար-բեթար արավ, որ ամոթու գետինը մտավ։ (Ձեռագիր)

Գոյական

1. Խիզան, Շատախ՝ կանեփի թելերով հյուսված կոշիկի ներբան, որի երեսը սովորաբար գործված է լինում բրդի թելից

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։