դյուր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [djuɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւր

վանկեր՝ դյուր 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Ածական

1. շատ ջանք` աշխատանք չպահանջող, չհոգնեցնող, հեշտ
2. հեշտությամբ կատարվող, հաճելի, ախորժելի, դուրեկան ◆ Գնա լուսին, դյուր կ'երթա։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Լուսերեսն ու Վարդերեսն իրենց որ տնակն էնպես իստակ ու մաքուր քին պահում, որ մտիկ անելիս մարդու դյուր էր գալիս։ Հովհաննես Թումանյան

Գոյական

1. տե՛ս դուր

Հոմանիշներ

1. հեշտ, հեշտին, դյուրին
2. տե՛ս հաճելի, դուրեկան

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лёгкий (ru) ‎(ljóxkij), ясный (ru) ‎(jasnyj), простой (ru) ‎(prostoj), доступный (ru) ‎(dostupnyj), предпочитаемый (ru) ‎(predpočitajemyj), легко (ru) ‎(lexko) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։