զոռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօռ

վանկեր՝ զոռ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ուժ, զորություն ◆ Օխտը գոմշի կաշի հագավ (Ձենով Օհանը), որ չպատռի իրեն զոռից։ Հովհաննես Թումանյան (ժղ․)
  2. բռնություն, հարկադրանք

Ածական

  1. դժվար, ծանր ◆ Զոռ աշխատանք։

Մակբայ

  1. շատ լավ ◆ Զոռ խմեցինք։ (խսկց․)
  2. քաջ, զորեղ ◆ Զոռ տղա է։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ուժ, զորություն
  2. տե՛ս բռնություն, հարկադրանք
  3. տե՛ս դժվար, ծանր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. զոռ անել
    1. ճնշում գործադրել, ստիպել ◆ Շահաղիղի հոբելյանին էլ ընկերները զոռ արին։ Հովհաննես Թումանյան
    2. հաղթել ◆ Մի մեծ ձուկն է ընկնում կարթի մեջն ու թզուկին զոռ է անում, քաշում է դեպի ներս։ Հովհաննես Թումանյան
  2. զոռ տալ - ուժ գործադրել, ճիգ թափել ◆ Աչքերը… խմիչքից ու զոռ տալուց լայնացել են։ Պարույր Սևակ ◆ Հիվանդը զոռ տալով իր կմախքացած բազուկներին նստեց։ (Նար-Դոս)
  3. զոռ տալ գլխին, խոլքին, լեզվին - հիմար, անմիտ բաներ խոսել, տակից գլխից խոսել
  4. զոռը դատել - տե՛ս ուժը պատել
  5. զոռ պատել
    1. մեկից ուժեղ լինել
    2. իրավունքը ուժը գործադրել կարողանալ մեկի վրա ◆ Հարուստները չեն գալիս, զոռդ ինձ է պատում։ (Շիրվանզադե)
  6. զոռի բան է (մեծ մասամբ հարցականով)
    1. ուզում ես ուժ գործադրել, ուժով չի լինի ◆ Ետ չեմ քշում, զոռի՞ բան է։ (Նար-Դոս)
    2. ինչ կարող ես անել, որ այդպես է ◆ Զոռի բա՞ն է, մարդու աղջիկը սիրուն է։
  7. զոռով մեկի վզին փաթաթվել - կառչել մեկին, ստիպել նրան ամուսնանալ իր հետ ◆ Ես էի, որ զոռով փաթաթվեցի նրա վզին։ (Մուրացան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]