թրջված

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɾd͡ʒvɑt͡s]

վանկեր՝ թ(ը)ր•ջված 

Ածական

1. խեղճ, անճարակ, ողորմելի (փխբ․) ◆ Նա նայեց նրա կոշիկներին տեսավ, որ նրանք թրջված էին առավոտյան ցողով։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

1. թշվառ, ողորմելի, խղճալի, խղճուկ, անզոր, թույլ, անոգնական, հեգ, փեռատ, փինատ, քաջանվաստ, ջրատար, կախշալվար, կախոռ, կոտոր, կոնծոլոտ, ճուրչուր, մանի, չստիկ, պնկած, ջրակտրի, սրտամեռ, քնձռոտ, քնձլոտ, քնձոտ, ասծու եզ, ատամները հանած գայլ, գլուխը կոր, ճիտը ծուռ, թրջված հավ, ջուրը տարած, գեր ու գերբ, գեր ու եսիր (գութ շարժող)(ժղ․), (հնց․), (գվռ․)
2. տե՛ս աղքատ, չունևոր
3. տե՛ս անհամարձակ
4. տե՛ս անշուք
5. տե՛ս անզոր, թույլ
6. տե՛ս անճարակ, անձեռնահաս
7. տե՛ս անարժեք, չնչին, անարվեստ

Արտահայտություններ

1. թրջած նավ
2. տե՛ս թրջած հավ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мокрый (ru) ‎(mokryj), намоченный (ru) ‎(namočennyj), мокря курица (ru) ‎(mokrja kurica) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։