Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մա•րել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հանգցնել ◆ Լույցը մարի՛ր։
(փխբ․) մեղմացնել, թուլացնել, նվազեցնել ◆ Պատրաստ էին օշարակներ և զովացուցիչ ըմպելիքներ՝ գինու տապը մարելու համար։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) հաշիվը՝ պարտքը մաքրել՝ փակել ◆ Դաշնամուրը կծակենք ու պարտքերը կմարենք։
(փխբ․) վերջացնել, դադարեցնել, ոչնչացնել ◆ Էլ ու՞ր մեր լույս լեզուն մարել։ Հովհաննես Շիրազ
հանգչել ◆ Սենյակում ճրագն արդեն վաղուց մարել էր։ (Նար-Դոս)
(փխբ․) թուլանալով անհետանալ, դադարել ◆ Մարեց արձագանք ձորերում լուռ-մունջ։ Վահրամ Մավյան
(փխբ․) ՎԵՐԱՆԱԼՙ ՑՆԴԵԼ ◆ Մարել է իմ մեջ ամեն ժանտ ցանկություն։ (Շիրվանզադե)
(փխբ․) վերջանալ, ավարտվել ◆ Քրիստոնեության և Միհրի կրոնի մրցումը… մարեց… երբ պատմական բեմից հեռացավ վերջին հեթանոս կայսրը՝ Հուլիանոսը։ ԵՏՄ
նվաղել, ուշքը գնալ ◆ Սարսափից մարում է Վասիլիսան։ Հովհաննես Թումանյան
թուլանալ, մեղմանալ, նվազել ◆ Մարելեր հին թշնամին։

Բաղադրյալ բառեր
մարելիք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fade գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тушить (ru) ‎(tušitʹ), потушить (ru) ‎(potušitʹ), гасить (ru) ‎(gasitʹ), погасить (ru) ‎(pogasitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մա•րել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гаснуть (ru) ‎(gasnutʹ), пофаснуь (ru) ‎(pofasnuʹ), погаснать (ru) ‎(pogasnatʹ), угасать (ru) ‎(ugasatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։