ողորմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɔˈʁɔɾm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ողորմ

վանկեր՝ ո•ղորմ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ol-` *el- «ոչնչացնել, վնասել» արմատից, որից նաև եղեռն։ Աճառյանը համեմատում է գերմանական համիմաստ բառերի հետ՝ գոթերեն arms, հոլանդերեն arm, գերմաներեն arm «խեղճ, թշվառ», և վերականգնում է հայ-գերմանական զուգաբանություն՝ հայերենի համա կրկնավոր տարնմանությամբ (*որորմ>ողորմ) զարգացում. սակայն Պոկոռնին գերմաներեն արմատը հատկացնում է *orbho- «որբ» արմատին (խիստ կասկածով՝ **orbh-mo-):

Գոյական

1. գութ, կարեկցություն

Ածական

1. գութ շարժող, կարեկցանքի արժանի, կարեկցելի
2. ողորմելի, խղճալի, թշվառ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս կարեկցություն, գութ
2. տե՛ս կարեկցելի, գթաշարժ
3. տե՛ս ողորմելի, խղճալի
4. տե՛ս ողորմություն

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ милосердие (ru) ‎(miloserdije), сострадание (ru) ‎(sostradanije), жалость (ru) ‎(žalostʹ), Жалкий (ru) ‎(Žalkij), вызывающий сострадание (ru) ‎(vyzyvajuščij sostradanije), жалость (ru) ‎(žalostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։