սան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [sɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սան

վանկեր՝ սան 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *psn- կամ *psin-՝ *f(o)steno- (*sten-, *speno-) հիմքից. հմմտ. հայերեն սնանիլ, ստին։

Գոյական

1. երեխան՝ մանուկը իր սնուցողի և խնամողի համար (ոչ ծնողների) ◆ Դայակը հոգով կապված Էր իր սանի հետ։
2. որևէ ուսումնական հաստատության սովորող կամ շրջանավարտ (աշակերտ, ուսանող), որևէ ուսումնական հաստատությունում իր կրթությունն ստացած (ստացող) անձը՝ այդ հաստատության համար ◆ Հրաչյա Աճառայանի անվան միջնակարգ դպրոցի սաների հավաքույթ։ ◆ Համալսարանի սան:
3. (փխբ․) մարդը՝ քաղաքացին՝ գործիչը ևն այն կազմակերպության՝ կոլեկտիվի՝ հասարակական միջավայրի ևն նկատմամբ, որի մեջ նա դաստիարակվել՝ կոփվել է ◆ Կազմակերպությունը հետևում է իր սաների գործունեությանը։
4. գիտնականի՝ ուսուցչի դաստիարակած աշակերտ ◆ Նա միշտ պարծանքով շեշտում Էր, որ ինքը Մանուկ Աբեղյանի սանն է եղել։
5. (փխբ․) երեխան կնքահոր (քավորի) և սանամոր (կնքամոր) համար
6. (փխբ․) հոգեզավակ, հոգեորդի, որդեգիր
7. (փխբ․) որդի, զավակ ◆ Մենք բոլորս եղբայրներ ենք, մի մոր հարազատ սաներ: (Ակսել Բակունց)
8. (փխբ․) մեկի կողմից խնամված՝ վարժեցված և հատուկ սիրո առարկա դարձած կենդանի {լռուրենսը… սկսում էր պատմել… իր արշավաձիերի մասին։ ◆ Նա հիանալի գիտեր իր ամեն մի սանին և, հավանորեն, ընդհանրապես գիտեր իր գործը։ (Ալեքսանդր Պուշկին)

Հոմանիշներ

1. ձեռնասուն, ձեռատունկ (հնց․)
2. ուսանող, սովորող, աշակերտ
3. տե՛ս սանիկ
4. տե՛ս հոգեզավակ, հոգեորդի
5. զավակ
   1. որդի, երեխա, տղա, մանուկ, ուստր, աղջիկ, դուստր. ուրջու, խերո, ճուտ, մանչ, բալա
   2. զարմ
   3. տե՛ս ժառանգ
   4. ծնունդ, բերք, ծնություն
6. որդի
   1. զավակ, տղա, մանչ (արևմտհ․) (արու զավակ)
   2. զավակ, երեխա(ընդհանրապես)
   3. տե՛ս զարմ, ժառանգ
   4. որդու
7. տե՛ս հետևորդ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	սան(ը)	սաներ(ը)
Սեռ.	սանի	սաների
Տր.	սանի(ն)	սաների(ն)
Հայց.	սանի(ն)	սաների(ն)
Բաց.	սանից	սաներից
Գործ.	սանով	սաներով
երգ.	(սանում)	(սաներում)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ alumnus գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ медный котёл (ru) ‎(mednyj kotjól) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ արաբերեն šani (հին ակկադերեն šannum):

Գոյական

1. պղնձյա կաթսա

Հոմանիշներ

1. տե՛ս պղինձ (2), կաթսա

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	սան(ը)	սաներ(ը)
Սեռ.	սանի	սաների
Տր.	սանի(ն)	սաների(ն)
Հայց.	սան(ը)	սաներ(ը)
Բաց.	սանից	սաներից
Գործ.	սանով	սաներով
Ներգ.	սանում	սաներում

Բաղադրյալ բառեր
սանակալ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ воспитанник (ru) ‎(vospitannik), питомец (ru) ‎(pitomec), приёмыш (ru) ‎(prijómyš), крестник (ru) ‎(krestnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Հապավում

1. սանիտարական բառի

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
սանբուժգումարտակ սանգումարտակ

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։