Jump to content

մարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մա•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

մարել 1

[խմբագրել]

Բայ

  1. հանգցնել ◆ Լույցը մարի՛ր։
  2. (փխբ․) մեղմացնել, թուլացնել, նվազեցնել ◆ Պատրաստ էին օշարակներ և զովացուցիչ ըմպելիքներ՝ գինու տապը մարելու համար։ (Րաֆֆի)
  3. (փխբ․) հաշիվը՝ պարտքը մաքրել՝ փակել ◆ Դաշնամուրը կծակենք ու պարտքերը կմարենք։
  4. (փխբ․) վերջացնել, դադարեցնել, ոչնչացնել ◆ Էլ ու՞ր մեր լույս լեզուն մարել։ Հովհաննես Շիրազ
  5. հանգչել ◆ Սենյակում ճրագն արդեն վաղուց մարել էր։ (Նար-Դոս)
  6. (փխբ․) թուլանալով անհետանալ, դադարել ◆ Մարեց արձագանք ձորերում լուռ-մունջ։ Վահրամ Մավյան
  7. (փխբ․) ՎԵՐԱՆԱԼՙ ՑՆԴԵԼ ◆ Մարել է իմ մեջ ամեն ժանտ ցանկություն։ (Շիրվանզադե)
  8. (փխբ․) վերջանալ, ավարտվել ◆ Քրիստոնեության և Միհրի կրոնի մրցումը… մարեց… երբ պատմական բեմից հեռացավ վերջին հեթանոս կայսրը՝ Հուլիանոսը։ ԵՏՄ
  9. նվաղել, ուշքը գնալ ◆ Սարսափից մարում է Վասիլիսան։ Հովհաննես Թումանյան
  10. թուլանալ, մեղմանալ, նվազել ◆ Մարելեր հին թշնամին։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հանգցնել, (հնց․)՝ շիջուցանել, շիջանել, անցընել
  2. մեղմացնել, թուլացնել, նվազեցնել
  3. տե՛ս վերացնել
  4. տե՛ս բնաջնջել
  5. հանգչել, շիջել, հանգել
  6. տե՛ս դադարել
  7. տե՛ս նվաղել (1), ուշաթափվել
  8. տե՛ս վերջանալ
  9. տե՛ս թուլանալ
  10. տե՛ս խզվել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մա•րել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

մարել 2

[խմբագրել]

Գոյական

  1. բալի մի տեսակը

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]