կից
Jump to navigation
Jump to search
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kit͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կից
կից1[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *geit-so- կամ *geit-sk- (*geit- «հարևան» կամ «կից լինել». արմատի վերականգնումը Ջահուկյանինն է). հմմտ. հունարեն γειτων՝ «հարևան, դրկից», γειτοσυνος՝ «հարևան» (հայ-հունական զուգաբանություն)։ Ավելի քիչ հավանական է փոխառություն լինելը արևելակովկասյան աղբյուրից. հմմտ. տինդերեն kicv «հանգույց»։
Ածական[խմբագրել]
- կողքին՝ մոտիկ գտնվող
- մոտ, մոտիկ, մերձավոր
- կցված, հետը եղող
- մոտ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- կիպ, առնթեր, մերձ
- մերձավոր, մոտ, մոտիկ, հետ, քով (գվռ․)
- առդիր
- միասին, միատեղ, շաղաշար (հնց․), շարամոտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
կից 2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական[խմբագրել]
- նույնն է՝ կիցք (2)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս աքացի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կից զարնել (արևմտհ․) - աքացի տալ
- կից տալ - աքացի տալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
կից3[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական[խմբագրել]
- երկու ձեռքի ափերը իրար կցելուց առաջացած գոգավորություն, բուռ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս բուռ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կից անել
- բուռ անել, բուռ կազմել
- բռով վերցնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։