Jump to content

դատարկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատարկել վանկեր՝ դա•տար•կել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

դատարկ + -ել

Բայ

  1. դատարկ դարձնել, պարունակությունը դուրս ածել՝ թափել ◆ Աշխատում են հազարավոր բանվորներ՝ նավերը դատարկելով, նավերը լցնելով։ (Շիրվանզադե)
  2. մեջը եղածը ուտել, կամ խմել, սպառել, վերջացնել ◆ Նստի՛ր, մի բաժակ դատարկիր մեզ հետ։ Հովհաննես Թումանյան
  3. մի բանի պարունակությունը թափել՝ լցնել մի այլ տեղ ◆ Հարսներից մինը մի չափ ալյուր դուրս բերեց դատարկեց մեջը։ Հովհաննես Թումանյան
  4. էվակուացնել, էվակուացիայի ենթարկել
  5. գաղթեցնել, բռնությամբ բնակավայրից քշել՝ դուրս անել
  6. բնակավայրը թողնել-հեռանալ ◆ Միքայելը յուր բնակարանը դատարկեց… ինքը տեղափոխվեց նոր կառուցված կացարաններից մեկը։ (Շիրվանզադե)
  7. մեջը եղած-չեղածը տանել, կողոպտել, թալանել, ամայացնել ◆ Կողոպուտն անցավ շինականներին։ Մտան խրճիթներն ու դատարկեցին ամեն ինչ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  8. արձակել, կրակել (հրազենի մասին) ◆ Գնդակներից հինգը դատարկեց նրա բերանը։ (Նաիրի Զարյան)
  9. (խսկց․) (գռհկ․) ազատել, թափուր դարձնել ◆ Դրանով ուզում ես ասել, որ ժանտախտով պիտի դատարկես մեր երկիրը։ (Ղազարոս Աղայան)
  10. (փխբ․) անբովանդակ դարձնել, իմաստից՝ նպատակից զրկել ◆ Դժբախտ ծնողներ, անիծված լինին, որ դատարկեցին ձեր կյանքը էսպես։ Հովհաննես Թումանյան
  11. (փխբ․) թափել (զայրույթը՝ մաղձը) ◆ Անվերջ անիծում էր իր բախտը և միայն առիթ էր ունենում, որպեսզի մեկն ու մեկի վրա դատարկի իր սրտի մաղձը։ Սերո Խանզադյան
  12. (խոհր․) մթերքը և այլն դատարկել

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. պարպել, դուրս ածել, դուրս թափել, դուրս հանել, դուրս տալ
  2. էվակուացնել
  3. լցնել
  4. տե՛ս ըմպել, խմել
  5. տե՛ս թափառել
  6. տե՛ս կրակել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. սիրտը դատարկել - ներքին ծանր ապրումները արտահայտել ◆ Ինչ էլ որ լինի, լավ է, որ ցավոտ Սիրտըս դատարկեմ խոսքով մեկի հետ։ Հովհաննես Թումանյան
Թարգմանություններ
[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։