ազդր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ˈɑzdəɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ազդր

վանկեր՝ ազ•դ(ը)ր 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական բառ է, բայց բուն ձևը դժվար վերականգնելի է։ Հյուբշմանի նշած և Աճառյանի Հայոց Անձնանունների Բառարանում բերված զուգահեռները (հին հնդկերեն՝ sákthi, ավ․ haxti՝ «աճուկ» և հունարեն՝ ίσχι, ίσχιον՝ ազդր) հայերենից ձևով շատ հեռու են և Pok. IEW-ում բերվում են (s)keng արմատի տակ, որ ոչ մի կերպ չէր կարող տալ ազդր։ Ջահուկյանի «Հայոց լեզվի պատմություն» գրքում կասկածով նշված հունարեն σφος՝ ազդր զուգահեռը և վերականգնված ost-dh-ur > ozdhur նախաձևը լիովին հավաստի չեն։

Գոյական

1. ոտքի վերին մասը՝ կոնքից մինչև ծունկը, բարձ, զիստ ◆ Իսկ ազդրի վրա, հագուստի ներքո թաքցրած էր երկսայրի նրանը։ (Րաֆֆի)
2. խոզի, ոչխարի և մի քանի այլ անասունների ազդրային մասը իբրև միս ◆ Նրա (մշակի) մեջքի կաթսայից դուրս էր ցցված ոչխարի ճարպոտ ազդրը: (Գարեգին Սևունց)
3. (խոհր․) փափկամիս, համարյա առանց ճարպի, պատրաստում են զանազան կերակուրներ, լցոններ, տապականեր, խորովում, ապխտում, պահածոյացնում

Հոմանիշներ

1. զիստ, սրունք, բարձք (հնց․), (բրբ․) ճուռ, բումբ, բուդ, անդամ
2. ազդրամաս, զստամաս (մսի), ազդրամիս, (բրբ․) թաշկ, խոռըկ (ոչխարի)

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ազդր(ը)	ազդրեր(ը)
Սեռ.	ազդրի	ազդրերի
Տր.	ազդրի(ն)	ազդրերի(ն)
Հայց.	ազդր(ը)	ազդրեր(ը)
Բաց.	ազդրից	ազդրերից
Գործ.	ազդրով	ազդրերով
Ներգ.	ազդրում	ազդրերում

Թարգմանություններ

մարդու ազդր (կազմախոսական)
անգլերեն՝ thigh, hip գերմաներեն՝ Schenkel դանիերեն՝ իսպաներեն՝ muslo իտալերեն՝ coscia հոլանդերեն՝ dij հունարեն՝ μηρός շվեդերեն՝ lår պորտուգալերեն՝ coxa ռուսերեն՝ бедро (ru) ‎(bedro), часть туши (ru) ‎(častʹ tuši) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ cuisse

կենդանու ազդր
անգլերեն՝ haunch, leg գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։