հաճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաճ
վանկեր՝ հաճ
հաճ 1
[խմբագրել]Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *hač (< հնդեվրոպական *sek- «հետևել» արմատից՝ իմաստի փոփոխությամբ)։
Ածական
[խմբագրել]- բարեհաճ, հավան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հաճ և հավան - հաշտ ու խաղաղ, համերաշխ
- հաճ է - հաճելի է
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
հաճ 2
[խմբագրել]Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն՝ արաբերեն hāĵ:
Գոյական
[խմբագրել]- տե՛ս ուղտափուշ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս ուղտափուշ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հաճ(ը) | հաճեր(ը) |
| Սեռ. | հաճի | հաճերի |
| Տր. | հաճի(ն) | հաճերի(ն) |
| Հայց. | հաճ(ը) | հաճեր(ը) |
| Բաց. | հաճից | հաճերից |
| Գործ. | հաճով | հաճերով |
| Ներգ. | հաճում | հաճերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։