քաղել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰɑˈʁɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քա•ղել 

Բայ

1. ձեռքով պոկել (պտուղ, տերև) ◆ Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել, կապել սիրո ծաղկեփունջ։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Ճղակոտոր էին անում մի ծառ, պտուղ քաղում:
2. որևէ գործիքով կամ մեքենայով հնձել՝ հարել ◆ Կուզեմ որ պատկերս փառավոր կերպով քաշվի․ ասդին ցանեն, անդին քաղեն, ասդին հերկեն։
3. թափ տալով հավաքել, թափ տալ (թութ, ընկույզ) ◆ Մի բադյան նոր քաղած թութ լիներ, ինչ կուտեի։
4. ատամներով պոկելով ուտել (կենդանիների մասին) ◆ Եղջերուն մի առանձին ախորժակով քաղում էր եղեգների թարմ տերևները։ (Րաֆֆի)
5. պոկել, հանել, քանդել ◆ Առավոտը քո տերտերի մորուքը քաղեմ, իրիկվան՝ քուրմի, - մրմտաց Վարաժը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
6. կտրել, պոկել ◆ Չաղ երեխան վարդը քաղեց: Հովհաննես Հովհաննիսյան
7. (փխբ․)՝ ձեռք բերել, հայթայթել ◆ Փաստեր՝ նյութեր՝ տեղեկություններ քաղել:
8. ստանալ, ունենալ, առնել ◆ Օգուտ՝ շահ՝ արդյունք քաղել (Գրիգոր Զոհրապ)
9. (փխբ․)՝ հավաքել, ամբարել, կուտակել ◆ Ուժ՝ կորով՝ համաձայնություն քաղել:
10. (փխբ․)՝ կարդալով կլանել՝ յուրացնել, կարդալ ◆ «Ժան-Քրիստոֆի» առաջին գիրքն էր ագահաբար քաղում: (Քրիստափոր Թափալցյան)
11. (փխբ․)՝ ալեկոծել, տակնուվրա անել (հոգին, սիրտը, միտքը)

Հոմանիշներ

1. պոկել, կթել, փրցնել, պտղել, պտղտել
2. հնձել, հարել, քաղ անել, քաղ գցել
3. հավաքել, ժողովել, թափ տալ
4. կտրել, պոկել
5. (փխբ․)՝ հայթայթել, ձեռք բերել
6. ստանալ, ունենալ, առնել
7. տե՛ս հավաքել, ամբարել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gather, pick, pick up, collect գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ рвать (ru) ‎(rvatʹ), срыва́ть (ru) ‎(sryvátʹ), сорва́ть (ru) ‎(sorvátʹ), нарва́ть (ru) ‎(narvátʹ), собира́ть (ru) ‎(sobirátʹ), собра́ть (ru) ‎(sobrátʹ) վրացերեն՝ ուկրաիներեն՝ збира́ти (uk) ‎(zbyráty), зібра́ти (uk) ‎(zibráty) ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։